W starych nutach babuni - zespół akordeonistów (harmonistów) T. Wesołowskiego (płyta winylowa)

W starych nutach babuni
etykieta: Muza SXL0718
nośnik: Longplay
rok: 1971

Strona 1
1. Upływa szybko życie
(trad - Franciszek Leśniak)
2. Walczyk Warszawy
(Lucjan Rzewuski - Jerzy Jurandot)
3. Szła dzieweczka
(trad - trad)
4. Francois
(Zygmunt Karasiński - Andrzej Włast)
5. Wszystkie rybki śpią w jeziorze
(trad - trad)
6. Bal u Joska
(trad)
7. Poszła Jadwiga na rydze
(trad)

Strona 2
8. O północy
(Swidler)
9. Głęboka studzienka
(trad - Helena Kołaczkowska)
10. Zielony kapelusik
(Jan Markowski - Zbigniew Gozdawa)
11. Cyt, cyt
(Tadeusz Sygietyński - Mira Zimińska-Sygietyńska)
12. Pij bracie, pij
(W. Linderman - I. Ber)
13. Wesele
(trad)

Wykonawcy
Zespół Akordeonistów

Personel
foto: Jerzy Baranowski
projekt graficzny: Włodzimierz Terechowicz
operator dźwięku: Krystyna Diakon
reżyser nagrania: Antoni Karużas


OPIS:

Zespół Akordeonistów Tadeusza Wesołowskiego
Tadeusz Wesołowski Accordion Quintet

Zespół Akordeonistów Tadeusza Wesołowskiego działający nieprzerwanie od 1947 r. na antenie Polskiego Radia, należy do najlepszych zespołów tego rodzaju. Zasłużone uznanie jakie zdobył w ciągu tych długich lat jest wciąż niesłabnące i przejawia się w ciągłym zapotrzebowaniu na nowe płyty rozchodzące się szybko w kraju i za granicą. Powodzenie to łatwo przecież wytłumaczyć - zespół jest samą melodią, melodią na wskroś polską, ludową, a więc zawsze świeżą, porywającą i ponadczasową. Poza tym w najlepszym wydaniu, gdyż koncertmistrzem zespołu jest sam Tadeusz Wesołowski grający po mistrzowsku na akordeonie i jego czterej utalentowani towarzysze: Mieczysław Matracki - drugi akordeon, Aleksy Siemionow - fortepian, Andrzej Żandarowski - gitara i Leszek Frey - kontrabas.
W początkach swej działalności Tadeusz Wesołowski i jego towarzysze postanowili uprawiać wyłącznie muzykę inspirowaną polskim folklorem. Z czasem, w miarę wzrostu powodzenia i dużego zapotrzebowania na ten rodzaj muzyki, rozszerzyli swój repertuar o tematykę folkloru miejskiego, chroniąc często od zapomnienia stare, ulubione melodie naszych przodków. T. Wesołowski jest również sam znanym twórcą wielu melodii nawiązujących stylem do twórczości ludowej, nie stroni też od najbardziej wziętych utworów nowych, które zdobyły sobie popularność dzięki swej melodyjności i wzruszającej prostocie, bo tym właśnie cechom w głównej mierze zawdzięcza zespół swe olbrzymie powodzenie.
Miarą tego powodzenia poza stałymi audycjami "Na swojską nutę" w PR, 200 wydanymi płytami i mnóstwem nagranych taśm archiwalnych są listy stałych korespondentów ze Związku Radzieckiego i Anglii a nawet z Afryki. Zespół odniósł wielki sukces na Międzynarodowej Konferencji OIRT w Lipsku, i od tej pory ogromną falą zaczęły płynąć taśmy i płyty z jego nagraniami do wszystkich krajów aż za Ocean. Rozchwytywane są w każdym ośrodku polonijnym przynosząc ze sobą świeży powiew i pozdrowienia z ojczyzny - skracając czas i przestrzeń.